HADİ KENDİNE BAKALIM!

Yağmurun sesini en güzel kim yorumlayabilir ki senden başka!Renkler arasındaki ince ayrımı, gözyaşındaki zarif anlamı, her çirkinin arkasına gizlenen güzelliği senden başka kim görebilir? Kalbinin heyecan anında atan minik ‘tik tak’larını; acıdığında kalbin, midende oynaşan sızı parçacıklarını senden daha iyi kim hissedebilir?‘Evet’ diyorsun şimdi değil mi? ‘Vay be, ben neymişim abi!’ diyorsun. Okudukça ‘evet evet ben de böyle düşünüyorum’ diyorsun. Ne o, heyecanlandın mı? Hissediyor musun kalbinin hareketini?Dinle!tık,tık,tık,tık...Harika, değil mi?Şimdi at kendini sakinliğin, sessizliğin kollarına; sarıl ona sımsıkı. Ne gürültü, ne toz, ne duman… Alabildiğine yeşil çevren, değil mi? Huzur damlalarını hissediyor musun yüreğine akarken?şıp,şıp,şıp...Mutlusun, değil mi?Huzurlu! Şimdi anlıyor musun yalnızlığının aslında düşündüğün kadar korkunç olmadığını? Senin yalnızlığın çünkü! Kim kucak açabilir ki ona senden başka? Hadi sarıl ona doyasıya; sımsıkı sar, sıcaklığını hisset yüreğinde.Dünyalar benim oldu dersin sevindiğinde, değil mi; al işte, tüm dünya senin! Tüm dünya... Bir düşünsene, ne kadar şanslısın! Kapa gözlerini şimdi ve tekrar et ardımdan:‘Hey dünya benimsin! Şanslısın, çünkü benimsin.’Tamam, açabilirsin gözlerini artık. Ferahlamış hissediyorsun değil mi? Her şeyden, ne kadar da önemli olduğun, uzun zamandır hatırlatılmamıştı sana çünkü. Kendine ne kadar bencilce davrandığının farkına vardın mı artık, ‘ama ya o?’, ‘ama o?’ diyerek? Aslında önceliği kedine vermelisin; aşk, aşk diye kaçacağına tehlikeli bir katilin peşinden.Gülüyorsun? Neden?Katilin de tehlikelisi olur elbet. Acıtan, acımayan, merhametten yoksun olursa şayet. Polisin de, kanunun da sensin, unutma! Bencilce davranma ‘sana’, çünkü her şeyden daha değerli bir ‘sen’ var avuçlarında...
Çiğdem CROCUS